Psyche x Izaya - Kokoro - miniaturka

 Kokoro 

 Wiesz, Orihara Izaya. Wszyscy zawsze mówili o tobie coś w stylu: 'On nie ma serca', albo 'Ma serce z kamienia'. Ale niestety, muszę powiedzieć tym wszystkim ludziom, że nie mieli racji. Miałeś serce. Całkiem ludzkie serce. Jak na kogoś, kto nazywał się Bogiem to trochę rozczarowujące, wiesz? Do końca miałem nadzieję, że mnie zaskoczysz, ale niestety... twoje serce okazało się być całkiem normalne. Tak jak u wszystkich innych ludzi po siedmiu minutach od wycięcia jedynie słabo podryguje. Chce dalej spełniać swoją rolę i pompować w twoje żyły krew. Ale ono już nie jest częścią ciebie. Powoli stygnie w mojej dłoni. Jest tak delikatne, że gdybym je teraz ścisnął to zmieniłoby się w papkę.

 Panie Orihara! Widzi pan~? Udowodniłem, że jak każdy miałeś serce~~. Widzisz jakie piękne~? Koniec końców prawda wygrała! Dowiodłem, że nawet demon z twoim charakterem je posiadał. W środku byłeś zwykłym człowiekiem podatnym na śmierć. Nie Bogiem, cudotwórcą. Zwykłym, słabym człowiekiem! Do tego pokonanym w swojej własnej grze, przez jeszcze słabszego człowieka. Czy teraz, z perspektywy czasu, nadal uważasz mnie za ciekawą osobę? Za kogoś, kogo warto było wplątywać w swoje zabawy? Uważasz tak?! Czy zauroczenie i zniszczenie mnie było warte ceny jaką przyszło ci za to zapłacić?!

 Naprawdę... Nienawidzę cię najbardziej spośród wszystkich ludzi żyjących na ziemi. Powinieneś smażyć się w piekle. Powinieneś cierpieć przez całą wieczność śmierci.

 A wszystko dlatego, że...

 Wszystko, wszystko zniszczyłeś. Po co? Po co, Izaya? Zniszczyłeś mnie, nas... dla niego? W czym on jest lepszy ode mnie? Przecież sam tyle razy mówiłeś, że to bestia, zwykły potwór. Nie człowiek, więc dlaczego on?! Dlaczego mnie zostawiłeś, chociaż wiedziałeś jak bardzo cię kochałem? Popatrz do czego doprowadziłeś. Do czego mnie zmusiłeś. A mogło być inaczej. Gdybyś tylko do niego wtedy nie poszedł. Naprawdę myślałeś, że ci wybaczę? Choć... może wcale nie chciałeś mojego wybaczenia? Może miałeś zamiar mnie 'usunąć'? To byłoby najwygodniejsze, czyż nie? Pozbyć się mnie w tak samo prosty sposób jak wszystkich innych problemów. Wyłączyć moje serce...

 Nie udało się. Byłem pierwszy. Wyłączyłem twoje serce, zanim zdążyłeś to zrobić z moim. Wygrałem z tobą. Wygrałem, ale... nie umiem się cieszyć. Jestem smutny i chce mi się płakać. To twoja wina. Powinieneś przeprosić. Źle zrobiłeś. Zraniłeś mnie, więc powinieneś mnie przeprosić. Czemu jeszcze tego nie zrobiłeś?

 Izaya, byłeś naprawdę okropną osobą. Zakłamaną i pełną obłudy. Myślałeś o sobie jak o Bogu, ale byłeś tylko człowiekiem. Tutaj też mnie okłamałeś. Nie byłeś Bogiem. Nigdy. Mówiłeś tak tylko po to żebym nie był zazdrosny o tych wszystkich ludzi. Nienawidzę cię za to. Cały czas tylko kłamstwa i kłamstwa. Z nim też chciałeś tak postąpić? Chciałeś z nim być na tej samej zasadzie co ze mną? Ciekawi mnie to. Czy w ogóle potrafiłeś kochać pojedyncze jednostki? Potrafiłbyś go kochać i płakać za nim gdyby to on znalazł się na twoim miejscu? Tego już się nie dowiem, ale za to mogę sprawić, że to on zapłacze za tobą. Dzięki temu zrozumie jak wielką głupotą było wchodzić między nas. Bo tak naprawdę to on cię zabił. Właśnie. On to zrobił. Ja przecież tak bardzo cię kochałem. Jakbym mógł? Jedynym winnym jest ten potwór, którego kochałeś. To smutne zostać zabitym przez bliską twojemu sercu osobę. Ale chyba nie powinniśmy pozwolić mu się obwiniać, nie~~~? Pokażmy mu, że się nie gniewasz~~.  

 Chodźmy, Izaya-san~~. Co ty na to żebyśmy wysłali twojemu Shizu-chanowi mały prezent~~? Twoje niezdolne do miłości serce~~.